کابل های کنترل کننده

امروزه راه‌های زیادی برای اتصال منابع تصویری به تلویزیون‌ها و مانیتورها وجود دارد،

ولی از آنجایی که بسیاری از این کابل‌ها در گذر زمان منسوخ شده‌اند، ممکن است انتخاب رابط و پورت مناسب برای کاربران کمی دشوار باشد.

این امر به این دلیل است که دستگاه‌های زیادی در سراسر دنیا وجود دارند که از رابط‌های ویدئویی مختلفی استفاده می‌کنند.

VGA

کابل «VGA» مخفف عبارت «Video Graphics Array» و به معنای «آرایه‌های گرافیکی و ویدئویی» است.

این کابل در واقع قدیمی‌ترین استانداردی است که هنوز هم در بسیاری از تجهیزات کامپیوتری یافت می‌شود.

VGA ابتدا توسط شرکت IBM توسعه یافت و در سال 1987 میلادی معرفی شد. در بسیاری از کارت‌های گرافیک، تلویزیون‌ها، مانیتورهای کامپیوتری و لپ‌تاپ‌ها از این کابل استفاده می‌شد.

کابل VGA می‌تواند تا رزولوشن 640 در 480 پیکسل را در 16 رنگ پشتیبانی کند، همچنین با کاهش رزولوشن به 320 در 200 پیکسل می‌توانید تعداد رنگ را تا 256 افزایش دهید.

این حالت به نام «Mode 13h» نام داشته و معمولا زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که رایانه‌ی خود را به حالت «Safe Mode» بوت می‌کنید.

همچنین در اواخر دهه‌ی 1980 و اوایل دهه‌ی 1990 میلادی، از این حالت برای گیمینگ در رایانه استفاده می‌شد.

کابل VGA می‌تواند سیگنال‌های ویدئویی «RGBHV» را انتقال دهد. کدها به ترتیب معادل «Red»، ‏«Green»، ‏«Blue»، ‏«Horizontal Sync» و «Vertical Sync» هستند.

سوکت VGA از 15 پین تشکیل شده است که در سه ردیف 5تایی قرار دارند و معمولا نیز رنگ این کابل‌ها آبی است.

این سوکت‌ها توسط دو پیچی که در دو کنار آن قرار دارند به خوبی به دستگاه مقصد متصل می‌شوند.

امروزه این کابل‌ها به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرند و بیشتر در دستگاه‌های قدیمی استفاده می‌شوند، چراکه به طور گسترده‌ای توسط کابل‌های «DVI» و «HDMI» جایگزین شده‌اند. در ادامه‌ی مطلب به این دو کابل نیز خواهیم پرداخت.

RCA

کابل‌های معروف قرمز، سفید و زرد که نوعی رابط «RCA» هستند در زمانی پر طرفدارترین نوع رابط‌های صوتی و تصویری محسوب می‌شدند.

با این که معمولا به این کابل‌ها به عنوان کابل RCA  اشاره می‌شود، ولی در واقع RCA به رابط فلزی سر کابل‌ها اشاره می‌کند و مخفف نام شرکت «Radio Corporation of America» است که استفاده از این کابل‌ها را به امری عمومی در بین مردم تبدیل کرد.

کابل‌های قرمز و سفید برای سیگنال‌های صوتی، و کابل‌ زرد برای ارسال سیگنال تصویر استفاده می‌شود.

این سه کابل به کمک یکدیگر توانایی انتقال تصویر با رزولوشن 480i یا 576i را به همراه صدای استریو دارند.

درست همانند کابل VGA، رابط RCA نیز توسط کابل‌های DVI و HDMI جایگزین شده است.

HDMI

«HDMI» یا «High Definition Media Input» یک رابط انتقال صوت و تصویر اختصاصی، ولی بسیار موفقیت است.

HDMI توسط گروهی از تولید کنندگان الکترونیکی نظیر «Sony»،‏ «Sanyo» و «Toshiba» تولید شده است

تا بتواند سیگنال‌های ویدئویی (فشرده نشده) و صوتی (یا به صورت فشرده نشده یا به صورت فشرده شده‌ی 8 کاناله) را به مانیتورها، تلویزیون‌های دیجیتال و پخش‌کننده‌های DVD یا بلوری انتقال دهد.

کابل «HDMI 1.4» می‌تواند فایل صوتی 24 بیت فشرده نشده را به صورت kHz ‏192، و ویدئو را تا رزولوشون 4096 در 2160 پیکسل (که به نام 4K یا Ultra HD شناخته می‌شود) انتقال دهد.

از آنجایی که HDMI نیز از استانداردهای ویدئویی مشابهی از DVI پشتیبانی می‌کد، هر دو با یکدیگر سازگار هستند.

از آنجایی که نیازی به تبدیل سیگنال آن‌ها وجود ندارد، کاهش کیفیتی نیز پیش نخواهد آمد (هرچند بر خلاف HDMI، کابل DVI از صوت پشتیبانی نمی‌کند).

سه نوع رابط HDMI وجود دارد که به طور مرسوم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

«Type A» رابط HDMI با اندازه‌ی کامل آن است که در تلویزیون‌ها و تجهیزات سینما خانگی استفاده می‌شود.

«Mini HDMI» یا «Type C» معمولا در لپ‌تاپ‌ها و تبلت‌ها استفاده می‌شود.

کابل «Micro-HDMI» یا «Type D» نیز بیشتر در تلفن‌های همراه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

برای مشاهده همه محصولات به پیج اینستاگرامی ما بپیوندید.

جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.